Dit geschrift is een van de rijkste pennenvruchten van Jacobus Koelman. Deze
verhandeling vormde vroeger de inleiding op de vertaling die Koelman gaf van
een bundel preken van Hugo Binning. In de loop der eeuwen is dit werkje
herhaaldelijk apart uitgegeven. Het is een waardevolle beschrijving van de
aarde van de oprechte liefde tot de Heere Jezus. Die moet namelijk niet verward
worden met alles wat zo genoemd wordt, maar niet meer dan een schijn ervan
heeft. Het geschrevene is heel verhelderend en de liefderijke opwekkingen voor
hen die de ware liefde missen - of vrezen te missen- ontbreken niet.
'Hoe velen stellen zich tevreden met een sleur van godsdienst, met een gedaante
van godzaligheid, met een letterlijke betrachting van enige weinige plichten,
terwijl ze hun hart geheel op hun lusten en op de ijdelheden gezet hebben! Deze
hebben klaarblijkelijk niet de minste liefde tot Jezus. En zijn er onder u ook
niet veel van zulke mensen?' 'Mijn bedoeling is aan de ene zijde de verwaande
en zichzelf bedriegende belijders des geloofs en van de liefde tot Jezus en de
werkelijke huichelaars te ontdekken; en aan de andere zijde de oprechten te
tonen dat zij waarlijk Jezus liefhebben, hoewel niet in zo grote mate, als wel
betamelijke was.'