In Johannes 11:1-46 worden de ziekte, het sterven en de opwekking van Lázarus beschreven. De Zaligmaker leert Zijn discipelen en Martha en Maria niet alleen dat Hij macht heeft over dood en graf, maar ook dat Zijn tijd de beste tijd is.

De opwekking van Lázarus is een vooruitblik op de opstanding van Christus Zelf uit de dood, maar ook een afschaduwing van de levendmaking van een geestelijk dode zondaar. Daarom sprak Hij: ‘Ik ben de Opstanding en het Leven; die in Mij gelooft, zal leven, al ware hij ook gestorven.’