In deze bundel treft u zeven preken aan waarvan de meeste zijn gehouden in de
gemeente van Opheusden. Ruim dertig jaar heeft de prediker in deze Betuwse
gemeente de bazuin aan de mond mogen zetten. Met de verzuchting in zijn hart of
deze een zeker geluid mocht voortbrengen. Hij was zo bang voor bedrog, van
zichzelf en zijn hoorders.
Menigmaal was zijn bede: 'Doorgrond m' en ken mijn hart, o HEER'! Niemand
ging ongewaarschuwd de kerk uit. Ook van deze preken geldt dat de onbekeerden
ernstig worden opgeroepen om de Heere te zoeken in de genadetijd. De
bekommerden wordt de enige Weg tot zaligheid aangewezen en hoe Deze bevindelijk
wordt gekend.
De meer gevorderden krijgen onderwijs over datgene wat nog meer in Hem te
verkrijgen is. De geoefende kinderen Gods worden gewaarschuwd om niet te rusten
op wat eerder werd genoten.
Het was zijn liefste werk om van zichzelf af te wijzen, zoals u kunt lezen in
een van de preken: 'Dat die Bruidegom, geliefde gemeente en kinderen, een
gestalte in uw hart verkreeg. Het is een lieve Bruidegom. Het is een gewillige
Bruidegom. Het is een aanbiddelijke Bruidegom. Hij is gepast, dierbaar en
noodzakelijk, maar alleen voor een door God ontdekte, zwarte, walgelijke,
verloren en afgesneden zondaar. Hij moet wassen, maar ik minder worden. De
Heere make er plaats voor'.