Nehemia woonde in Babel. Daar was hij zeer waarschijnlijk geboren. Hij zal nooit een stap in Juda en Jeruzalem hebben gezet. Maar hij kon die Godstad Jeruzalem niet vergeten in Babel. Zo ik u vergate! Zijn hart ging uit naar Jeruzalem, naar de stad Gods, want daar woonde de Heere. Die stad lag in puin. Dat vond Nehemia zo erg.
Nehemia was een vreemdeling op de aarde en zijn hart lag bij Jeruzalem. Waarom? Nehemia heeft heel goed beseft en geweten dat er een belofte lag van de komende Christus op dat volk. De tempel die herbouwd was en de offers die werden gebracht en dat bloed dat vloeide, wees op Christus. En op dat weggevoerde volk in narigheid en smaadheid in Babel, lag een belofte. Jeruzalem is een beeld van de Kerk. Nehemia kon Jeruzalem niet vergeten. Hij kon niet buiten Christus.