De Scherpenzeelse ouderling B. Roest (1892-1974) was een vriend en metgezel van
allen die Gods Naam ootmoedig vreesden. Op tal van plaatsen had hij contacten.
Hij was verblijd als hij iets van Gods werk bemerkte.
In dit boek zijn niet eerder gepubliceerde herinneringen aan Roest opgenomen,
gevolgd door levensbeschrijvingen van enkelen van zijn vele vrienden.
Tal van voorbeelden laten zien dat Roest een man met een nabij leven was, nauw
betrokken op het welzijn van zijn medemens en van de kerk. Hij was voorganger
van een vrij kleine gemeente, maar had zijn arbeidsveld in een groot deel van
het land. Als voltijds ouderling nam hij meer dan een halve eeuw een bijzondere
plaats in binnen de Gereformeerde Gemeenten.