Joma Jottinga geniet van de prachtige natuur om haar heen. Dat zij
het Pieterpad nog eens zou lopen, had niemand kunnen denken.
Door een hersenbloeding en coma neemt haar leven een totaal
andere wending. De voormalige verpleegkundige is na een lange
periode van revalidatie niet langer geschikt voor het intensieve
werk dat ze deed. Ze vindt een nieuwe werkplek in een kattenpension.
Hoewel Joma haar leven ogenschijnlijk weer aardig op de
rit heeft, zit er vanbinnen nog veel onverwerkt verdriet. Tijdens
het wandelen komt de pijn uit het verleden naar boven. Ook het
sterven van Silvie, een jong patiëntje, blijft haar bezighouden. Het
bepaalt haar bij de vraag wat nu werkelijk belangrijk is in het leven.
Joma staat voor een belangrijke keus: leven met bitterheid of leven
vanuit dankbaarheid.